O projekcie:

Sprawą dużo poważniejszą jest trudność, by tak rzec, fundamentalna - problem właściwy całej tradycji malarstwa zachodniego. Malowanie obrazu sakralnego stanowi zadanie, które nie może się powieść. Mówią o tym łzy św. Faustyny. Płacz nad namalowanym zgodnie z jej wskazówkami obrazem Eugeniusza Kazimirowskiego to płacz nad nieuchwytnością epifanii, nad nieprzydatnością słów i obrazów, nad bezradnością wobec tego, co radykalnie przekracza znane nam kategorie. Bez zrozumienia ograniczeń wynikających z naszej przygodności sztuka staje się własną karykaturą. W trakcie malowania obrazu Miłosierdzia Bożego Krzysztof Klimek esemesował do mnie "Stale myślę o płaczu siostry Faustyny". Dlaczego mimo to warto próbować? Dlaczego w pierwszym zdaniu Dzienniczka - napisem już po  powstaniu obrazu wileńskiego - św. Faustyna powtarzała Panajezusową prośbę o malowanie kolejnych wizerunków Miłosierdzia Bożego? Przecież nie dlatego, że któryś kolejny okaże się doskonały.

- Dariusz Karłowicz

Z wielką szkodą dla obu stron bliskość, która zaowocowała wielkimi dziełami kultury duchowej, bardzo osłabła. Czy jest to proces nieodwracalny? Nie sądzę. Kultura pozbawiona odniesień do Transcendencji staje się pusta, traci miarę i sens. Chrześcijaństwo bez kultury staje się nieme - niezdolne zrozumieć siebie ani przekazać tego zrozumienia innym. Z pewnością warto dołożyć wszelkich starań, by do tego rozwodu fatalnego zarówno dla chrześcijaństwa, jak i dla kultury nigdy nie doszło.

- bp Jacek Grzybowski

W mediach:

*  [RELACJA] Wernisaż wystawy obrazów Jezusa Miłosiernego wg wizji s. Faustyny // Namalować katolicyzm od nowa

* [OBEJRZYJ] Konferencja o sztuce sakralnej „Namalować katolicyzm od nowa"Reportaż o wystawie „Namalować katolicyzm od nowa” 

* [POSŁUCHAJ] „Mazurek słucha”. Dariusz Karłowicz: do realizacji tego zadania zaprosiłem wyśmienitych malarzy 

* [TVP Kraków] Wystawa współczesnych obrazów Jezusa Miłosiernego