Nowe książki
New products
Ksenofont, Uczta
Starożytny historyk opisuje tę samą ucztę, co Platon w dziele o tym samym tytule.
Utwór ten reprezentuje również dialog sokratyczny, którego ramy zdecydowanie przekracza z właściwym dla Ksenofonta przejawem twórczej kreatywności i zamiłowaniem do literackiego nowatorstwa. Uczta bowiem łączy w sobie powagę dialogu filozoficznego ze specyficzną formą zabawy właściwej dla greckiego sympozjonu jako widowiska przeznaczonego dla wąskiej grupy osób. W jej treści odnajdujemy zarówno rozważania dotyczące miłości, przyjaźni czy aktualnej sytuacji społecznej w Atenach, jak i scenki artystyczne o charakterze muzyczno-tanecznym przeplatane swobodnymi żartami sympozjastów.
-
Polityka bezpieczeństwa (edytuj za pomocą modułu „Bezpieczeństwo klienta”)
-
Zasady dostawy (edytuj za pomocą modułu „Bezpieczeństwo klienta”)
-
Zasady zwrotu (edytuj za pomocą modułu „Bezpieczeństwo klienta”)
O książce tłumacz napisał:
Uczta Ksenofonta zajmuje wśród dzieł literatury greckiej wyjątkowe, wręcz znamienite miejsce. Na równi z Ucztą Platońską bowiem zaliczana jest do czołowych utworów z kręgu literatury sympotycznej, nawiązującej w swej treści i opisującej poniekąd instytucję greckiego sympozjonu, czyli biesiady przy winie. Głównym motywem obu tych dzieł jest ukazanie wyjątkowości Sokratesa jako niezwykle charyzmatycznego filozofa i mistrza, który nawet podczas swobodnej biesiadnej dyskusji przyćmiewał wszystkich swą wspaniałością i oryginalnością.
- Dorota Tymura
954 Przedmioty
- Autor
- Ksenofont
- Wydawnictwo
- Teologia Polityczna, Państwowy Instytut Wydawniczy
- Tłumaczenie
- Dorota Tymura
- Ilość stron
- 230
- Oprawa
- płótno + obwoluta
- Rok wydania
- 2021
- ISBN
- 978-83-67065-08-5
Starożytny historyk opisuje tę samą ucztę, co Platon w dziele o tym samym tytule.
Utwór ten reprezentuje również dialog sokratyczny, którego ramy zdecydowanie przekracza z właściwym dla Ksenofonta przejawem twórczej kreatywności i zamiłowaniem do literackiego nowatorstwa. Uczta bowiem łączy w sobie powagę dialogu filozoficznego ze specyficzną formą zabawy właściwej dla greckiego sympozjonu jako widowiska przeznaczonego dla wąskiej grupy osób. W jej treści odnajdujemy zarówno rozważania dotyczące miłości, przyjaźni czy aktualnej sytuacji społecznej w Atenach, jak i scenki artystyczne o charakterze muzyczno-tanecznym przeplatane swobodnymi żartami sympozjastów.