Wszechstronne omówienie filozofii praktycznej świętego Tomasza z Akwinu.

Praca Finnisa ukazuje zarówno historycznie rozumiany wkład świętego Tomasza w rozwój myśli politycznej i społecznej, jak i jej aktualne znaczenie. Autor we wzorcowy sposób łączy badanie klasycznych tekstów – opiera się na pełnym korpusie ponad 60 prac Tomasza – z bieżącymi dyskusjami z obszaru filozofii politycznej i teorii społecznej.

Dociekania dotyczące religii Sokratesa i jej roli w jego życiu.

Niniejsza analiza poglądów religijnych ojca zachodniej filozofii uważana jest powszechnie za najlepszą książkę, która została napisana jak dotąd o objawieniu, religii w życiu i filozofii tego myśliciela.

Syntetyczne ujęcie źródeł i najważniejszych aspektów politycznego myślenia Akwinaty.

Poznanie i zrozumienie myśli politycznej św. Tomasza z Akwinu jest o tyle niełatwe, że nie zebrał on jej w jednym dziele. Ten brak rekompensuje wzorcowa praca francuskiego dominikanina prof. François Dagueta. Wydana w 2015 roku, została wyróżniona nagrodą Akademii Francuskiej „Prix Biguet". Dzieło Tomasza w swoim czasie ożywiło myśl polityczną na Zachodzie, otworzyło nowe perspektywy debatom ostatnich stuleci średniowiecza i przygotowało wielkie przemiany epoki nowożytnej, które zarazem wiązały się z odrzuceniem wielu założeń autora Sumy Teologicznej.

Jak grecka koncepcja kosmicznego porządku kształtowała pojęcie Opatrzności?

Najbardziej podstawowym pytaniem, jakie zadaje sobie człowiek, obojętnie w jakiej epoce przyszło mu żyć, jest pytanie o sens i cel ludzkiego życia. Czy wszystko, co nas spotyka, to tylko zespół chaotycznych zdarzeń, które połączone razem nie tworzą żadnej całości? Czy jednak prowadzi do jakiegoś ostatecznego celu?

Do zrozumienia, jak pojęcie opatrzności pojawiło się w kulturze Zachodu, kluczowe jest przeanalizowanie nie tylko tego, w jaki sposób ukształtowało się ono w łonie greckiej filozofii, ale także jak zostało przejęte przez autorów chrześcijańskich. Zasadniczym motywem tych rozważań pozostanie rozumienie opatrzności w kontekście porządku świata pojmowanego jako kosmos, ponieważ to właśnie w tym kontekście zagadnienie to pojawiło się w greckiej myśli.

Ze szczegółowej lektury pism Ksenofonta Strauss wyciąga prawdę o osobie Sokratesa.

Zdaniem Straussa analiza pism sokratycznych Ksenofonta może nam powiedzieć coś istotnego o ojcu Wielkiej Tradycji filozofii politycznej Zachodu, ale nie tylko - możemy dowiedzieć się wiele także i o nas, ludziach współczesnych. Fakt, że nasze czasy tkwią w przesądach o Ksenofoncie i nie chcą dostrzec jego wielkości, może powiedzieć nam coś istotnego także o nich: „Nasze czasy chełpią się otwartością na sprawy ludzkie – większą niż we wszystkich wcześniejszych epokach. Pozostają jednak ślepe na wielkość Ksenofonta. Lektura jego pism może stać się zatem okazją do odkrycia czegoś istotnego na temat naszej epoki”.

Klasyczna monografia omawiająca polityczne koncepcje Sokratesa.

Wnikliwa analiza modelu formowania człowieka w myśli Seneki, Epikteta i Marka Aureliusza. Autor z głęboką wnikliwością bada stoicki model wychowania samego siebie do życia szczęśliwego, który w kolejnych wiekach był wykorzystywany przez wielu Chrześcijan.

Autor wnikliwie rozważa problem męczeństwa pojętego jako kategoria filozoficzna.

Główne pytanie dotyczy wartości dowodowej chrześcijańskiego świadectwa śmierci. Autor do odpowiedzi próbuje zbliżyć się poprzez filozoficzną interpretację przekonania o perswazyjnej roli męczeństwa. Jest to nie tylko problem o podstawowym znaczeniu dla zrozumienia gwałtownej ekspansji starożytnego Kościoła, ale także kluczowy problem filozofii chrześcijańskiej. Koncepcja świadectwa śmierci, ukształtowana na przełomie II i III wieku, do dziś ogniskuje zainteresowanie teologów. Świadectwo jest bowiem rdzeniem chrześcijańskiej koncepcji doskonałości - podstawowym wyzwaniem i powołaniem uczniów Chrystusa. W tej sprawie po naukę trzeba się udać do dawnych mistrzów.

Rozważania o postawie starożytnych chrześcijan wobec rozumu i filozofii.

Książka jest zachętą do przepracowania na nowo myśli Ojców Kościoła. Lekturze towarzyszy przekonanie, że pisarze sprzed osiemnastu wieków ciągle mają nam coś ważnego do powiedzenia. Ich sytuacja pod wieloma względami była podobna do naszej, również dlatego, że chrześcijaństwo w pierwszych wiekach nie stanowiło duchowego centrum kultury.

Jak językowy opis Chrystusa w "Dzienniczku" przekłada się na słynne malowidło?

Obraz Miłosierdzia Bożego to chyba najbardziej rozpowszechnione w Polsce dzieło sztuki sakralnej – tak szeroko obecne, że w gruncie rzeczy już niezauważane, często zgubione w kiczowatej formie kościelnego wnętrza. Książka Izabeli Rutkowskiej „Przez zasłonę ciała. Symbolika ciała Jezusa w obrazie Bożego Miłosierdzia i w Dzienniczku św. Faustyny Kowalskiej” odkrywa go przed nami na nowo i odpowiada na pytanie, dlaczego tak silnie zakorzenił się w tradycji katolickiego kultu. Okazuje się, że ten prosty, niemal porażający dosłownością obraz w korespondencji z zapiskami objawień młodej zakonnicy, tworzy zaskakująco głęboką teologię i stanowi zaproszenie do spotkania twarzą w twarz z Jezusem Miłosiernym.

Czy Platonowi towarzyszył spójny zamysł obejmujący całość jego filozofii?

Czy i jak rozwijały się poglądy Platona?

Czy świat natury można objaśniać przy pomocy kategorii metafizycznych?

Z tymi i wieloma innymi pytaniami mierzy się Charles H. Kahn w pracy Platon i dialog postsokratyczny. Powrót do filozofii przyrody. Pierwszy raz przełożona język polski praca jednego z najwybitniejszych znawców myśli platońskiej pozwala głębiej zrozumieć stanowisko autora Państwa i Timajosa wyrażone w sześciu późnych dialogach ateńskiego filozofa, uważanych za jego opus magnum.  Tom ten to kontynuacja wydanego nakładem Teologii Politycznej dzieła Platon i dialog sokratyczny.

Oryginalna interpretacja platońskich dialogów jako arcydzieł literatury.

Według Charlesa H. Kahna, głównym celem Platona nie jest wcale przedstawianie stwierdzeń prawdziwych, lecz przemiana serc i umysłów czytelników. Platońska koncepcja filozoficznej edukacji nie ma bynajmniej na celu zastąpić doktryn fałszywych prawdziwymi: jej zadaniem jest wywołanie radykalnej zmiany moralnej i intelektualnej postawy ucznia, który – niczym więźniowie w jaskini, musi dokonać konwersji – odwrócić się – by móc ujrzeć światło słońca.